Nie będę pisał ?rzuć pracę, żyj chwilą, wyrusz na koniec świata w piękne miejsce?. Napiszę: tu jest fajnie, pogoda jest świetna, przypomnij sobie, gdzie lubisz jeździć najbardziej.
Ściganie zakończone. Punkty podliczone, klasyfikacje zamknięte. Nawet segmenty na Stravie już nie kuszą, mimo, że po drodze jest premia pierwszej kategorii. Tymczasem góry jak stały tak stoją i czekają. Jesień od kilku lat jest piękna. I sucha. To ważne, bo po sezonie ostatnia rzecz, na którą mam ochotę, to walka z dogorywającym od błota sprzętem. W tym roku miałem szczęście. Trzy czwarte startów była w dobrych warunkach. Obyło się bez zniszczeń i nadmiernej eksploatacji. Nikt mi nie wmówi, że prawdziwe, ?koszerne? kolarstwo górskie to walka z oblepiającym wszystko syfem, trzy godziny jazdy i kolejny tydzień czyszczenia roweru.
Po drodze są borówki, jeżyny i fajne widoczki. Można sobie wejść na wierzę widokową, bo to, czy tętno spadnie czy skoczy nie ma szczególnego znaczenia. Po prostu do niczego się nie zmuszać. A wyjeżdżona przez sezon noga sprawi, że zmęczyć można się nie za bardzo, tak w sam raz, żeby było przyjemnie. Jeśli ścigant szuka?Pure MTB?, to znajdzie je właśnie teraz a nie podążając za strzałkami znakującymi trasę zawodów.
Moja ulubiona wycieczka to: Szczawnica – Prehyba – Złomisty Wierch – Radziejowa – Wielki Rogacz – Obidza – Szczawnica. Wychodzi niecałe 40km i 1300m w pionie. Po drodze jest trochę stromo i trochę technicznie i dobrych 10km jedzie się powyżej 1000m n.p.m. Jeśli mam ochotę, to mogę zahaczyć jeszcze o Durbaszkę i Palenicę. Tym razem było chłodno, więc z Jaworek zjechałem prosto do Szczawnicy. Tracka GPS nie zamieszczam. Fajnie jest samemu popatrzeć na mapę, wybrać szlaki i po prostu pojechać przed siebie. Rundka w sam raz, by było przyjemnie, bez zarzynki i bez pośpiechu. 100km od domu. 90 minut jazdy samochodem dobrą drogą. Nie spiesząc się nie spaliłem za wiele benzyny. A jeśli będę chciał, pojadę do Zawoi. Albo w okoliczne dolinki. Albo do lasku wolskiego. Kraków jest fajny. Daje tyle możliwości!
