Młodej fasoli nie trzeba moczyć, jest o wiele bardziej delikatna i lekkostrawna niż „zimowy” jasiek. Nie pozostaje nic innego, jak sezonowo rzucić się na tę bombę węglowodanowo-białkową i czym prędzej przygotować coś na obiad.
Dla świętego spokoju ok. 70dkg, która jeszcze nie zdążyła wyschnąć i jest lekko zielona gotuję z majerankiem. Dzięki niemu jasiek będzie nie tylko doprawiony charakterystycznym aromatem, ale cała potrawa stanie się wzdęcioodporna. Młodej fasolce wystarczy nie więcej niż 25 minut od momentu wrzucenia na lekko osolony wrzątek.
Równolegle przygotowuję sos. Pięć, sześć „jajowatych” pomidorów sparzam, obieram ze skórki i kroję na mniejsze części, usuwając przy okazji część pestek. Pora (jeden duży lub dwa mniejsze) nacinam wzdłuż i dokładnie płuczę, by ziemia nie chrzęściła między zębami. Następnie kroję w paski. Siekam ząbek czosnku i wszystko wrzucam na rozgrzaną oliwę, by pomidory się rozpiekły i nieco odparowały a por zmiękł. Po 10 minutach lekko solę i doprawiam szczyptą pieprzu cayenne, by nie było mdłe.
Ugotowaną „al dente” fasolkę odcedzam i przekładam do naczynia żaroodpornego, następnie zalewam pomidorowo-porowym sosem i zapiekam pół godziny pod przykryciem w piekarniku nagrzanym do 180 stopni. Chcąc dodatkowo zaostrzyć sprawę, można całość posypać startym parmezanem, ale nie jest to konieczne. Świeża fasolka i wrześniowe pomidory mają na tyle swojego aromatu, że nie warto go zaburzać niepotrzebnym dodatkiem. To zostawmy sobie na zimę.
Z ok. 70dkg jaśka i ok. kilograma pomidorów dostajemy solidne, cztery-pięć porcji. Jedna będzie prawdziwą bombą: to aż 615kcal, 40g białek, 6g tłuszczy i 120g węglowodanów! Pamiętajcie jednak, że fasola nie zawiera wszystkich niezbędnych aminokwasów. Pomimo tego jest cennym i urozmaicającym dietę składnikiem. Ma niski indeks glikemiczny oraz zawiera sporo błonnika. Przez większą część roku jest uciążliwa w obróbce (konieczność wcześniejszego namoczenia), ale właśnie teraz jest jej czas.